Als Zuid-Limburgse is het natuurlijk niet heel verrassend dat ik een Bourgondische inslag heb. Als klein meisje liep ik al achter oma’s rokken aan om mee te kijken hoe ze zelf vlaaien bakte, boter karnde, zoervleis maakte of huidvleis (soort zure zult, maar dan anders). Toch werd ik zelf pas ver nadat ik uit huis ging gegrepen door het kookvirus. Eerst heb ik nog een flink aantal jaren op tosti’s en gebakken eieren geleefd.

Toen ik het echter eenmaal te pakken had, kon ik er geen genoeg van krijgen. Ik ben vooral verzot op de keukens uit het Midden-Oosten en Scandinavië, maar eigenlijk probeer ik alles wel uit. Als ik op reis ben, volg ik graag ter plekke kookworkshops om te leren koken met de lokale ingrediënten. Nu ik eindelijk weer in Zuid-Limburg woon, mis ik de diversiteit van het aanbod in de Randstad wel een beetje. Niet meer even bij de toko binnenstappen als je laos nodig hebt. Daar staat dan wel weer tegenover dat je hier alles vers bij de boer kunt halen. You win some, you lose some..

Nu ik eindelijk beschik over een heuse kelder kan ik binnenkort aan de slag met fermenteren. Op mijn planning staan in ieder geval zuurkool, limoncello en kimchi. Van al dat eten maak ik dan ook nog graag mooie foto’s. Daar verzamel ik regelmatig attributen voor bij de kringloop. 

Je zult hier dus een varieteit aan recepten vinden, van traditioneel Limburgs tot Aziatisch. Soms origineel, vaker met een allesannie-twist.