Afgelopen jaar heb ik te weinig tijd gestoken in het luisteren naar nieuwe muziek. Mijn nieuwe baan en alle opleidingen en trainingen die ik volgde, vraten al mijn tijd op en veel verder dan discover weekly’s en release radars van Spotify tijdens de vele lange autoritten ben ik niet gekomen. Aangezien een van mijn voornemens voor 2022 is om meer te ontspannen, ga ik weer lekker de tijd nemen om muziekblogs af te struinen en nieuwe playlists te maken. De verzameling albums waar ik dit jaar het meest naar luisterde, is weer behoorlijk eclectisch. Hieronder een korte playlist voor een impressie van mijn negen meest gedraaide albums. Over live optreden durf ik voorlopig nog niet te dromen. Eerste concert staat gepland voor april, fingers crossed dat die C-scheisse dan behapbaar is en dat we weer veilig een concertzaal in kunnen.
Favoriete albums
Frank Borell luister ik vooral tijdens het studeren, want geen irritante stemmetjes die er doorheen zingen. En ik vind het ook heerlijke muziek in bad. Rex Rebel is de nieuwe band van Sam Bettens en vind ik prachtig qua teksten en heerlijk qua poppiness (is dat een woord?). Wachten op het moment dat ik de kans krijg ze live te gaan zien. Goose is gewoon Goose en altijd goed. Een van m’n favorieten van onze zuiderburen. Adna heeft weer een nummer gemaakt waarmee ze me aan het huilen krijgt. Dit keer in positieve zin want haar vorige album vond ik niks en ik was even bang dat ze in die stijl zou blijven hangen. Van Float Fall en Torres heb ik de vorige albums spreekwoordelijk grijs gedraaid in Granada en ik geloof dat het bij deze weer gaat gebeuren. Dustin o’Halloran draai ik als ik dringend moet ontspannen en dat moet de laatste tijd nogal vaak. Goldband vind ik hilarisch en heerlijk om keihard in de auto te draaien. Even afschakelen van werk. En Art School Girlfriend is gewoon heerlijk ontspannende muziek, prachtige stem.
Ook de lijst met meest gedraaide nummers vliegt alle kanten op, van 70’s tot electro tot Hollandse disco. Een ding waar je wel zeker van kunt zijn, is dat electro mijn genre is en blijft. Hieronder vind je de Spotify playlist zoals ik die elk jaar maak.
Deze IJslandse componist ontbreekt helaas nog steeds op mijn lijstje ‘live gezien’. Samen met de eveneens IJslandse artiest Jófríður Ákadóttir (JFDR) produceerde Ólafur Arnalds een prachtig dromerig liedje zoals alleen hij dat kan. De sfeer doet me denken aan de donkere nachten zoals ik die van Scandinavië ken. Buiten bij het vuur zitten, een hemel die uit elkaar spat van sterrenpracht. Dekentje over je benen.
Jófríður heeft een kriebelig mooie stem die me bekend voorkwam. Na wat speurwerk bleek ik haar inderdaad te kennen van Samaris, een al even fantastische electro/triphop-band waarin Jófríður de zang voor haar rekening neemt. Back To The Sky is perfect om bij in slaap te vallen en is daarom te vinden op mijn Night Magic playlist.
Day 1– A song you like with a color in the title: Leonard Cohen – Famous Blue Raincoat. Die is alvast makkelijk!
Day 2 – A song you like with a number in the title: Noah And The Whale – 5 Years Time
Omdat ik hier nog altijd even vrolijk van word!
Day 3– A song that reminds you of summertime: Kungs vs Cookin’ on 3 Burners – This Girl
Day 4– A song that reminds you of someone you’d rather forget: Dire Straits – Telegraph Road
Jammer dat ’t zo’n bloedmooi liedje is.
Day 5– A song that needs to be played loud: Junkie XL – 1967 Poem
Day 6 – A song that makes you want to dance: Kitty, Daisy, & Lewis – Polly Put The Kettle On
Day 7– A song to drive to: The Prodigy – Voodoo People (Pendulum Remix)
Day 8 – A song about drugs or alcohol: Praga Khan – Breakfast in Vegas
Dit mag trouwens ook HARD!
Day 9 – A song that makes you happy: Mantua – Feel The Wheels
Dat valt niet mee, uit een playlist van 140 liedjes kiezen van welke ik het allergelukkigst word. Het voelt alsof ik dit liedje al m’n hele leven ken.
Day 10– A song that makes you sad: Rebekka Karijord – The noble art of letting go
Binnen 10 seconden janken. Serieus.
Day 11 – A song you never get tired of: Leftfield- Phat Planet
Day 12 – A song from your preteen years: Chris Isaak – Wicked Game
Misschien niet helemaal pre-teen, maar van die tijd heb ik geen muzikale herinneringen (ik tel de Duitse schlagers van m’n vader niet mee).
Day 13– A song you like from the 70s: Fleetwood Mac – Dreams
Volgens mij ben ik niet zo’n seventies fan, ik heb playlists van de 50’s, 60’s, 80’s en 90’s, maar geen van de 70’s. Even zoeken dus. Toch een mooie gevonden!
Day 14– A song you’d love to be played at your wedding: Low – What Part of Me
Ik mag zeker niet overal Jasper Steverlinck invullen zeker? Deze zal dan uit m’n ‘kleffe liefdesliedjes‘ playlist moeten komen 😉
What part of me don’t you know? What part of me don’t you own?
Voor de rest mag er wel vrolijker muziek gedraaid worden trouwens. Ik heb namelijk geen waterproof mascara.
Day 15– A song you like that’s a cover by an other artist: The Broken Circle Breakdown Bluegrass Band – If I Needed You
Het origineel van Townes van Zandt is ook al prachtig, maar van deze versie krijg ik echt kippenvel. Misschien omdat ik van de film zo hard moet huilen? Aanrader trouwens die film.
Day 16– A song that’s a classic favorite: Otis Redding – I Can’t Turn You Loose
Day 17– A song you’d sing a duet with someone on karaoke: Therapy? – Stories
Ik kan jullie beloven dat ik NOOIT karaoke zal zingen. Maar als ik dan écht niet meer bij m’n positieven ben, dan zou ’t dit liedje worden.
Happy People Have No Stories! Zo is ’t maar net!
Day 18– A song from the year you were born: Steve Miller Band – The Joker
In mijn geboortejaar werd er nogal wat bagger gemaakt. Maar deze vind ik nog steeds wel tof.
Day 19 – A song that makes you think about life: Baz Luhrmann – Everybody’s Free To Wear Sunscreen
Ik geloof niet dat hier uitleg bij nodig is. Ge-wel-dig nummer. Ook al is ’t geen echt lied.
Day 20– A song that has many meanings to you: Greg Brown – ‘cept You & Me Babe
Day 21– A song you like with a person’s name in the title: Suzanne Vega – Tom’s diner
Ik voel me heel oud als ik dit luister en ik heb dit liedje ook al heel lang niet gehoord maar deze kwam spontaan naar boven.. Nog steeds mooi.
Day 22– A song that moves you forward: The Soup Dragons – I’m Free
Hier was ik als 16-jarig meisje bezeten van. Op zaterdagochtend naar de bieb om cd’s te lenen en die vervolgens op m’n ghetto blaster met dubbel cassettedeck over te nemen op een bandje. Those were the days 😉 Grappig dat ik de muziek van toen nog steeds net zo leuk vind.
Day 23 – A song you think everybody should listen to: Eels – The Look You Give That Guy
Gewoon prachtig. Niks meer, niks minder.
Day 24 – A Song by a band you wish were still together: Sweet Coffee – Tomorrow
Zo enorm jammer dat ze niet meer bestaan. Dit is de muziek die ik ’t allerliefst luister. Rock Werchter, Pyramid Marqee in 2010, blote voetjes, zon op m’n hoofd (dat kon wat minder met 35 graden), biertje in m’n handen en dansen op een dekentje. Zalig!
Dag 25– A song you like by an artist no longer living: Gorki – Mia
Daar hoef ik geen seconde over na te denken. Alleen een liedje kiezen is een uitdaging. Wat heb ik gehuild toen ik het bericht kreeg dat Luc de Vos was overleden. Zo’n moment dat je nog weet waar je was en wat je deed (ik stond te koken in m’n lelijke seventies keuken in Granada). Gelukkig heb ik Gorki vele malen live mogen zien en was ik bij dit legendarische optreden op Werchter!
Day 26– A song that makes you want to fall in love: YES – Owner of a Lonely Heart
Dit heb ik misschien wel iets te vaak geluisterd (ik lees dat ik 9 was toen deze plaat uit kwam). Maar man, wat blijft dit klassiek goed.
Day 27– A song that breaks your heart: Sarah Bettens – Win Me Over
Niet alleen dit liedje van Sarah breekt m’n hart overigens. Zo’n emotie in die stem van haar ❤
Day 28– A song by an artist whose voice you love: Jasper Steverlinck – Broken
Moet ik hier echt kiezen? Dit mag van mij altijd aan, elk moment van m’n leven, elk moment van de dag. Als ik blij ben, als ik verdrietig ben. Ik moet er altijd van huilen, van blijdschap of van verdriet. Zijn muziek trekt me al mijn hele volwassen leven overal doorheen.
Day 29– A song you remember from your childhood: Simon & Garfunkel – The Boxer
Als ik dit hoor, ben ik weer in oma’s woonkamer waar de platenspeler stond met slechts een paar platen die ik leuk vond als kind. Elvis en Simon & Garfunkel. Bij gebrek aan een radio in huis stonden deze twee platen altijd op repeat toen ik er in m’n puberteit ging schoonmaken om wat extra’s bij te verdienen.
Day 30– A song that reminds you of yourself: P!nk – I Don’t Believe You
Hoe ik hier zo spontaan bij beland? Geen idee, maar ’t klopt wel.
As a collector of moon songs I felt this new cover of Cigarettes After Sex belonged on my Spotify playlist. This beautiful song is originally a country song by Brooks & Dunn. Cigarettes After Sex added their so typical soft style to it and although almost every song sounds the same, I’m still not bored with them. On the contrary! I’m specifically in love with the first verse. Listen and enjoy.
When the sun goes down On my side of town That lonesome feeling Comes to my door The whole world turns blue
There’s a rundown bar Cross the railroad tracks I’ve got a table for two Way in the back Where I sit alone And think of you
I spend most every night Beneath the light Of a neon moon
If you lose your one and only There’s always room here for the lonely To watch your broken dreams Dance in and out of the beams Of a neon moon
I think of two young lovers Running wild and free I close my eyes And sometimes see You in the shadows Of this smoke-filled room
No telling how many tears I’ve sat here and cried Or how many lies That I’ve lied Telling my poor heart You will come back oneday I spend most every night Beneath the light Of a neon moon
If you lose your one and only There’s always room here for the lonely To watch your broken dreams Dance in and out of the beams Of a neon moon
But I’ll be alright As long as there’s light From a neon moon And I’ll be alright As long as there’s light From a neon moon
This week I finally got to watch Amy, a documentary about the life of Amy Winehouse. It is composed of lots of short home video’s which really give you a good insight in her life. Although I am not a big fan of jazz I was touched deeply by her story. Her talent is incredible and she seemed very humble about it. She JUST wanted to make music, not necessarily be famous.
Having harmful people like her husband and father around her didn’t build up to a strong self confidence of course. Towards the end she seemed to be owned by the world and not capable of living her own life any longer. She started using drugs and alcohol as an escape and that together with her boulimia became fatal to her body. At one point she even said she would have loved to give her talent back in return for being able to walk on the streets without being harassed all the time. That really summed it up for me. The pain she must have gone through is unimaginable. Such a waste.
One of the songs that touched me most was this one:
Have been waiting since 2014 for the new album from Novastar’s Joost Zweegers but this year it’s finally gonna happen. The new single ‘Home Is Not Home’ is already a winner for me. The concert he gave in Melkweg yesterday was a nice mix of old and new songs; The Best Is Yet To Come, Caramia, Lost and Blown Away, Home Is Not Home and the beautiful encore Kabul ao. Melkweg upstairs is a very nice setting with unfortunately very uncomfortable seats. Best view you can get is from the balcony though.. See below a couple of songs I shot with my camera. Maybe it’s because it was his 3rd concert in a row at this venue but I had the feeling Joost didn’t give it all. The best is yet to come..
Gisteravond zag ik optredens van Electropoëzie en Herr Alt in Podium Duycker in Hoofddorp. Beide waren nieuw voor me. En de zaal ook. Op basis van een paar korte YouTube filmpjes had ik besloten het een kans te geven. Het klonk lekker energiek en precies als het soort dansbare muziek wat ik de laatste tijd een beetje/veel mis. Herr Alt mocht aftrappen in een nagenoeg leeg zaaltje. Prachtig podium trouwens dus erg zonde dat er niet meer volk was (letterlijk op 2 handen te tellen). Hij trok zich echter niks aan van de lege zaal en gooide zijn volle enthousiasme in het optreden. Altijd knap hoe iemand in z’n eentje zo’n electro-act kan dragen, het deed me een beetje denken aan Lydmor. Hopelijk zie ik hem volgende keer in een wat gevuldere zaal.
Score: 7
Herr Alt – Bit By Bit
Na Herr Alt was het de beurt aan Electropoëzie. Hier was ik erg benieuwd naar aangezien ik eigenlijk helemaal niet van poëzie houd. Maar wel van mooie woorden, zoals het prachtige ‘Liefdesravijn’. Deze show spatte uit elkaar van de energie. Ook zij stoorden zich (niet zichtbaar) aan de lege zaal. Met veel humor brachten ze teksten over alledaagse, burgerlijke dingen als ‘symmetrie in de vensterbank’. Kon het erg waarderen.
Friday, music discovery day! Just love it when I discover a new artist and they appear to be playing very nearby! (Amsterdam School on May, 11). For most of the day I had her debut album on repeat and so far this song is my favourite. Kelly’s voice is dreamy and soft and a very nice combination with the electronic sound. Just listen for yourself and let me know what you think. Have a great weekend! I’m off to see Slowdive tonight!!
Yesterday The Levellers celebrated their 25th anniversary of the album ‘Levelling the Land’ at Melkweg. Nostalgia kicked in when they opened the show with One Way..
allesannie 