Bijzonder hoe de onzekere Tom met deze documentaire van de High Violet tour iets moois voor zijn oudere broer Matt wil doen. Matt Berninger (voor wie het niet wist, leadzanger van The National) heeft aandoenlijk genoeg nog niet door hoe bekend hij is en heeft zijn broer gevraagd hun roadie te zijn tijdens deze toer. Tom is hier echter niet bepaald geschikt voor en moet meerdere malen op zijn verantwoordelijkheden worden gewezen.
Omdat hij te dronken was, mistte hij bijvoorbeeld de bus en moest de band terugrijden om hem op te halen. Of hij vergeet de gastenlijst. De waarschuwingen lijken hem niet echt te raken maar uiteindelijk wordt hij dan toch ontslagen. Eigenlijk wil hij zichzelf alleen maar bewijzen, misschien wel vooral tegenover zichzelf. Hij is de broer waarbij alles misgaat en heeft een nogal laag zelfbeeld.
Deze documentaire gaat niet eens zozeer over The National als wel over de oprechtheid en de liefde die je tussen de twee broers ziet. Ze maken ruzie, irriteren zich aan elkaar, geinen met een biertje maar je ziet overduidelijk de genegenheid.
Wat mij betreft had er nog iets meer muziek van The National in gemogen. Matt’s stem maakt me nog steeds aan het huilen. Wist niet of ik aandurfde te kijken. Some nasty memories. Maar zeker geen spijt, je ne regrette rien!
Om nog even na te genieten, mijn favoriete liedjes uit de film. Er zitten een paar pareltjes tussen die ik nog niet eerder had gehoord.
Today you were far away and I didn’t ask you why?
What could I say I was far away
You just walked away
And I just watched you
What could I say?
How close am I to losing you?
I need my girl
I am good,
I am grounded
Davy says that i look taller
I can’t get my head around it
I keep feeling smaller and smaller
It takes an ocean not to break
Score: 7