Gisteravond zag ik optredens van Electropoëzie en Herr Alt in Podium Duycker in Hoofddorp. Beide waren nieuw voor me. En de zaal ook. Op basis van een paar korte YouTube filmpjes had ik besloten het een kans te geven. Het klonk lekker energiek en precies als het soort dansbare muziek wat ik de laatste tijd een beetje/veel mis. Herr Alt mocht aftrappen in een nagenoeg leeg zaaltje. Prachtig podium trouwens dus erg zonde dat er niet meer volk was (letterlijk op 2 handen te tellen). Hij trok zich echter niks aan van de lege zaal en gooide zijn volle enthousiasme in het optreden. Altijd knap hoe iemand in z’n eentje zo’n electro-act kan dragen, het deed me een beetje denken aan Lydmor. Hopelijk zie ik hem volgende keer in een wat gevuldere zaal.
Score: 7
Na Herr Alt was het de beurt aan Electropoëzie. Hier was ik erg benieuwd naar aangezien ik eigenlijk helemaal niet van poëzie houd. Maar wel van mooie woorden, zoals het prachtige ‘Liefdesravijn’. Deze show spatte uit elkaar van de energie. Ook zij stoorden zich (niet zichtbaar) aan de lege zaal. Met veel humor brachten ze teksten over alledaagse, burgerlijke dingen als ‘symmetrie in de vensterbank’. Kon het erg waarderen.
Score: 7.5
allesannie 