Nu ik in Granada woon, is het bijzonder makkelijk geworden om eindelijk een vriendin op te zoeken die de luxe heeft een appartement in Madrid te bezitten. Met de Alsa-bus ben je er in vijf uur voor zo’n 15 à 20 €. Dan krijg je een papieren zakje met een broodje, een viezig cakeje en een headset om aan te sluiten op je scherm. Toch sympathiek. Alsa heeft zeer comfortabele bussen waardoor het absoluut geen straf is om per bus te reizen. Beetje lezen, beetje muziek luisteren en voor je het weet, ben je in Madrid. Overigens kun je door heel Spanje reizen met deze bussen.
De avond van aankomst hebben we gevuld met praten, eten en drinken. En nog meer praten. En drinken. De volgende dag hadden we een ietwat trage start ;). Lekker uitgebreid ontbeten in een tentje om de hoek en bedenken waar we de rest van de dag zin in hadden.
We passeerden een prachtige verticale tuin die bleek te horen bij Caixa Forum, een museum met al even indrukwekkende architectuur. Helaas hadden we voor die dag het Reina Sofía museum al op ons programma staan en hebben we alleen de buitenkant gezien.
Het Museo Reina Sofía is vooral gewijd aan Spaanse kunst. Het bekendste werk uit de collectie is Guernica van Picasso. Verder vind je hier veel werken van mijn andere favoriete kunstenaar, Salvador Dalí. Dit museum was voor de rest niet helemaal aan mij besteed. Met het gevaar voor cultuurbarbaar te worden uitgemaakt, maar ik vond het gebouw mooier dan de kunst die ik er heb gezien.
Bij de ingang van het museum kocht ik nog een prachtig schilderij dat nu ‘joy sparkt’ in mijn studeerkamer.
Caixa Forum 
Museo Reina Sofía 
Boekenmarkt
Gelukkig gingen we daarna nog naar het Prado, waar ik me zeker een half uur aan het bizarre Tuin der lusten van Jeroen Bosch (of op z’n Spaans Jheronimus Bosch) heb staan vergapen. Wat houd ik van dat soort kunst (alsof er ook maar een schilder is die hierbij in de buurt komt, maar toch).
Dit museum behoort tot een van de grootste ter wereld en alleen al in de kelder had ik een volle dag willen rondstruinen. Daar vind je namelijk schalen, sieraden (!!) en beeldhouwwerken, de zogenaamde decoratieve kunst.
De laatste dag maakten we een wandeling door het prachtige El Retiro. Dit is een van de grootste parken van Madrid en tot het eind 19e eeuw een openbaar park werd, behoorde het toe aan de Spaanse monarchie. Dit park staat op eenzame hoogte in mijn favoriete parkenlijstje. Je kunt er wandelen, ontspannen, een roeibootje huren, concerten bezoeken en nog veel meer. Het is voor mij wat een park een park maakt. Vergeet vooral niet het Palacio de Cristal te bezoeken.
Ingang stadspark El Retiro
Uiteraard is een weekend veel te kort om Madrid te bekijken, dus hasta luego!
allesannie 