♫ My Year in Music – 2014

Geplaatst op door allesannie
Grappig dat mijn Top 5 Songs volgens Spotify geen enkel nummer bevat van de muziek die de grootste impact op me had afgelopen jaar. Dat Noorse pop heeft gewonnen, verbaast me dan weer niks. Thank god voor Spotify want qua live muziek was het een extreem pover jaar. 
Uiteraard staan de liedjes uit deze top 5 wel op mijn playlist ‘2014 Grijsgedraaid’. Enjoy!

♫ De grootste muzikale impact – 2014

Geplaatst op door allesannie
Eindelijk heb ik dan eens een playlist samengesteld met de muziek die dit jaar de meeste indruk op me heeft gemaakt. Het zal niemand verbazen dat er grotendeels Nordic muziek op te vinden is. De duistere klanken zuigen me nu eenmaal op. 

Tranen met tuiten heb ik gehuild bij dit liedje waarmee mijn jaar in Birma begon. Vooral in het klooster in totale afzondering (spreekverbod, geen internet, zelfs oogcontact was uit den boze) kwam het keihard bij me binnen. Volledig terug naar mezelf in absolute basic omstandigheden, niks en niemand om op terug te vallen. Nog steeds het beste wat ik dit jaar heb gedaan. “No one knows how this will end..”


In 2013 had ik het geluk om Lydmor (Jenny Rossander) in mijn woonkamer in Amsterdam te zien optreden als onderdeel van haar Trust Tour. Was ik voorheen al groot fan van haar, dan is dat toen des te erger geworden. Tijdens onze nachtenlange praatsessies merkte ik dat ze ondanks haar jeugdige leeftijd vol levenswijsheid zit. Nogal wiedes dat je dan zo’n mooie, gevoelige liedjes kunt schrijven. In april 2014 trad ze in Antwerpen als gastartiest op met een van mijn oude favorieten Arsenal en hoorde ik deze voor het eerst live. Kippenvel.



Deze zal voor eeuwig samenhangen met mijn komst naar Spanje. Elke ochtend wandelend naar kantoor, stond deze de eerste maand op repeat op m’n telefoon. Zodra ik dit hoor, komt instant het verliefde gevoel op de stad weer terug (want ja, inmiddels ben ik wel een heel klein beetje van die roze wolken afgedonderd).



Uiteraard kan nog meer Belgische pracht niet uitblijven. Misschien moet ik toch weer terug naar mijn mooie Brussel 🙂 Van deze krijg ik elke keer weer pijn in m’n buik.



Als afsluiter een eerbetoon aan Luc de Vos van Gorki / Gorky, de meest geweldige zanger die België had. Zijn teksten lijken zo simpel, maar er zit zoveel moois achter verstopt. Zoveel herinneringen bij zijn muziek en zijn optredens (waarvan helaas zo weinig in Nederland), ze beslaan meer dan de helft van m’n leven. Veel te jong overleden. Wát een gemis. Ik moet er nog om janken. “Niemand gaat verloren”



Ik wens jullie fantastische, liefdevolle feestdagen in goed gezelschap en voor het nieuwe jaar veel mooie dromen. Veel luisterplezier!

♫ Edisonnoside – Italiaanse dromerigheid

Geplaatst op door allesannie
SADLY BY YOUR SIDE beschrijft (vrij vertaald naar hun eigen prachtige woorden) hoe fysieke en emotionele afstand ons, als een dunne deken van mist, warm en omsluitend, een veilig gevoel probeert te geven.


Maar wanneer de muziek wegebt voelen we ons weer eenzaam en kwetsbaar, zoals we ons voor het luisteren voelden. Het is een reis die ons wegvoert van onszelf en ons tegelijkertijd laat realiseren wat thuis is. Voor mij is dit exact wat deze plaat doet. Luister hem bij voorkeur met je ogen dicht. 

Oh, en ze komen uit Venetië en hun album is hier gratis en voor niks te downloaden. Inmiddels hebben ze ook een nieuwe EP maar daar moet ik nog even aan wennen.

♫ Crystal Fighters in Palacio de Congresos

Geplaatst op door allesannie

Eerste concert van enig formaat in Granada. Nou ja, dat dacht ik dan. Sponsor Vodafone heeft alle kaarten voor dit optreden weggegeven en nog is de zaal niet vol. Het publiek bestaat volledig uit dronken 20-jarige kids. De sfeer en akoestiek van een congreszaal en dan ook nog moeten zitten bij muziek van Crystal Fighters, dat werkt niet. Eerste wilde ik überhaupt geen filmpjes maken, maar dit liedje blijft toch m’n grote favoriet. Ik denk dat ik maar vast ga sparen voor Rock Werchter of BKS volgend jaar..


♫ Nieuwe Weval

Geplaatst op door allesannie
Het hypnotiserende Weval, dat bestaat uit Harm Coolen en Merijn Scholte, ontdekte ik ongeveer een jaar geleden met het mooie Half Age. Blijkbaar is hun naam afgeleid van ‘waterval’, wat ik eigenlijk wel erg toepasselijk vind.


Op 24 november komt hun nieuwe EP ‘Easier’ uit. Ik kijk er naar uit! Hier alvast een voorproefje.


Gimme Some