Oktober 2007. Dit keer is Zuid-Amerika aan de beurt. Ecuador, de Galapagos eilanden om precies te zijn. Het toegangskaartje van dit wel heel bijzondere natuurpark draag ik nog elke dag bij me in m’n paspoort.
Ecuador: op het vliegveld van Quito je realiseren dat ze hier Spaans spreken (ik had nogal lastminute geboekt en op dat moment wat andere dingen aan m’n hoofd..), strand, regenwoud, vulkanen, Panamahoed (ja, echt), kakkerlakken op je nachtkaars, teveel Cuba libres drinken om ’s nachts naar de wc te durven (of juist niet) , varkens met krulhaar, cavia eten (smaakt naar kip, maar dat wisten jullie wel). Maar als hoogtepunt toch echt de Galapagos eilanden.
Deze foto is van een Grapsus Grapsus krab op Española eiland. Dit was van alle eilanden veruit het mooiste, met z’n seaberts, leguanen en krabben. En niet te vergeten de Blauwvoetgenten met hun maffe paringsdansje. Dit was mijn eerste en enige groepsreis. Ondanks dat ik een aantal hele fijne reisgenoten had, is reizen voor mij toch iets wat ik het liefste alleen doe. De vrijheid om precies te doen waar ik zin in heb, ergens langer blijven als het fijn is. Of juist niet. De mooie contacten die je hebt. Er hangen nog steeds flarden van gesprekken tijdens die reis in m’n hoofd.
allesannie 