La Peña de los Enamorados (Lover’s Rock)

El Día de Andalucía
Vraag me niet waarom, maar op elke feestdag in Granada moet er op een paard gezeten worden. Het gaat er erg traditioneel aan toe, inclusief kostuums en zorrohoeden. De caballero’s komen door de hele stad aangegallopeerd om vervolgens een uur in conclaaf te gaan over wat er moet gebeuren. Er wordt een beetje heen en weer gedraafd, wat kunstjes gedaan en dat was het dan. Af en toe slaat er een paard op hol, no pasa nada. Amusant schouwspel.
De rest van de bevolking gaat uiteraard de straat op om de vele kraampjes af te struinen en te eten en drinken. Vandaag was een uitzonderlijk mooie dag (22 graden!) waardoor de terrassen rond lunchtijd al afgeladen vol zaten. Ik weet weer waarom ik hier ook alweer was.
De rest van de bevolking gaat uiteraard de straat op om de vele kraampjes af te struinen en te eten en drinken. Vandaag was een uitzonderlijk mooie dag (22 graden!) waardoor de terrassen rond lunchtijd al afgeladen vol zaten. Ik weet weer waarom ik hier ook alweer was.
Parque de las Ciencias – ceci n’est pas NEMO
Het kwam er vandaag dan toch eindelijk van. Een bezoekje aan het Science Park in Granada. Dit stond namelijk al een tijdje op de planning voor als het een keer zou regenen. Aangezien ik de regenbuien sinds ik hier woon nog steeds op twee handen kan tellen, bleef het uitgesteld worden. Dit weekend regent het gelukkig de VOLLE twee dagen.
We begonnen met een rondleiding langs de mummies. Redelijk angstaanjagende beelden zoals je op onderstaande foto kunt zien. Het lijkt wel of ze levend begraven werden. Vervolgens een toer langs het menselijk lichaam, gelukkig kwam ik hier aan m’n trekken met leuke interactieve testjes.
Buiten konden we de tropische vlindertuin in en was er een roofvogelshow. Persoonlijk ben ik niet zo dol op dat soort nepnatuur. De show was wel vermakelijk maar vooral omdat iedereen bang was dat die vogel in z’n haren zou vliegen. Eigenlijk baal ik gewoon dat we de toren niet op konden vanwege de wind. Ik had me stiekem verheugd op wat mooie plaatjes van het uitzicht over de stad. Nee, dit is zeker geen NEMO en ik hoef ook niet terug. Het is prima vermaak als het regent, maar een goede film is ook fijn..
We begonnen met een rondleiding langs de mummies. Redelijk angstaanjagende beelden zoals je op onderstaande foto kunt zien. Het lijkt wel of ze levend begraven werden. Vervolgens een toer langs het menselijk lichaam, gelukkig kwam ik hier aan m’n trekken met leuke interactieve testjes.
Buiten konden we de tropische vlindertuin in en was er een roofvogelshow. Persoonlijk ben ik niet zo dol op dat soort nepnatuur. De show was wel vermakelijk maar vooral omdat iedereen bang was dat die vogel in z’n haren zou vliegen. Eigenlijk baal ik gewoon dat we de toren niet op konden vanwege de wind. Ik had me stiekem verheugd op wat mooie plaatjes van het uitzicht over de stad. Nee, dit is zeker geen NEMO en ik hoef ook niet terug. Het is prima vermaak als het regent, maar een goede film is ook fijn..
![]() |
| Gelukkig zat deze aasgier aan de ketting |
![]() |
| Mummie, ik denk dat ie om hulp roept |
Nachtelijk Granada
Jarig!
Aan dit plaatje heb ik eigenlijk niks toe te voegen. Kijk dan! Nog steeds ongelofelijk dat ik hier op maar twintig minuten rijden vandaan woon. M’n autootje hier hebben zou zo fijn zijn. De bus reed namelijk niet op m’n verjaardag. Want feestdag. Ja, dat wist ik ook wel.. Gelukkig wilde de taxi ons wel voor een feesttarief naar het startpunt van onze wandeling in Beas de Granada brengen. Met 22 kilometer in de benen had ik ’s avonds geen fut meer voor drankjes. Het werd Domino’s met een vieze, veel te zoute pizza, alle leuke restaurants bleken helaas ook dicht met Driekoningen. Ik heb genoten!
![]() |
| Beas de Granada |
Lievelingsoma
Schroot
Rechtenfaculteit Granada
Pagoda paradise Bagan
16 januari 2014. Wat lijkt het alweer lang geleden. Sunrise boven Bagan in Birma (oftewel Myanmar). De flarden mist hangen nog tussen de pagodes. Deze reis is voor mij de meest bijzondere tot nu toe geweest. Zal nooit de intense stilte vergeten terwijl ik in m’n eentje bovenop die tempels stond te genieten van het uitzicht op die honderden pagodes en de 99 Luftballons die opkwamen (het kunnen er ook minder zijn geweest). Magisch. Eigenlijk kan ik nog steeds niet beschrijven wat er zo speciaal was, het heeft me in ieder geval veranderd, me rust gegeven en het heeft ervoor gezorgd dat ik m’n sparkle terugkreeg. En díe bracht me weer in Granada.. What’s next?


















