Vannacht vrijwel niet geslapen. Om half zes op. Snel boterham gesmeerd en taxi naar busstation genomen. Chaotische bedoening daar. M’n kaartje wordt nog omgewisseld dus ben even bang dat ik besodemieterd word. Ook breekt er nog een vechtpartij uit die er nogal eng uitziet. Ik moet een uur wachten want ik ben er veel te vroeg. Dan inladen. Kippen, groenten, fruit, meubels, je kunt het zo gek niet verzinnen. Stoelen zijn absoluut waardeloos, nul beenruimte en ik mag vijf uur naast een stinkende, boerende en tegen me aan duwende monnik zitten. Ben wel benieuwd voor wie de meegebrachte bloemen zijn..
Onderweg stoppen we een keer en daar hebben we de befaamde hangplees. Ik vind dat eigenlijk niet zo heel erg. Ook wordt er uiteraard megaveel eten verkocht. Een soort garnalentempurakoeken, kwarteleitjes (in enorme hoeveelheden) en allerlei andere meuk die er dubieus uitziet. Iets na twaalven komen we al aan in Kanpi. Ik ga meteen naar het Golden Sunrise hotel, best pick van Lonely Planet. Uiteraard zijn ook hier de prijzen verdubbeld: 52 USD. Ik zeg dat mijn budget max. 30 USD is en opeens heeft ie achterdoor nog een kamer voor 15 USD. Heb het idee dat ik nu in het personeelsverblijf zit. Verder prima, heb alleen geen douche/toilet op de kamer. Wel salamandertjes.
Nog even over de busreis. Onderweg supermooie natuur gezien. Rijstvelden, grazende en badende buffels. Boeren op het land met buffels voor de ploeg. Strooien hutjes. Heel primitief. Maar ook hier weer, net als in Vietnam, een pooltafel! Mooie meren met veel groen en lelies. Kindjes die net kunnen lopen in hun eentje langs de weg. Vaak lief met een beschermend ouder broertje samen hand in hand.
Meteen na het inchecken ben ik naar het truckstation gelopen want dat is de manier van transport voor de Golden Rock. De truck vertrekt pas als er 50 man aan boord zijn. Dat betekent zes personen op elk van de zeven rijen (waar in mijn beleving vijf personen passen) en de rest in de bagagebak of eraan hangend. De laatste aan boord moet compleet bovenop me gaan zitten. Ongeveer een uur naar boven rijden via haarspeldbochten en nergens iets om je aan vast te houden. Oh en had ik al gezegd dat ik een ijzeren stang in m’n rug had? Ik was gelukkig al gebroken van die busreis..
Eenmaal aangekomen blijkt het nog een half uur lopen naar de rots. Deze Golden Rock is een gigantisch granieten rotsblok dat balanceert op de rand van de 1100 meter hoge Kyaiktoberg. Boven op die rots is een gouden pagode gebouwd. Volgens de overlevering blijft het geheel in evenwicht door een haar van Budha. Wat is dat toch met die haren van Budha? Als vrouw mag ik niet bij de rots komen, dat is voorbehouden aan de mannen. Die zitten massaal bladgoudplaatjes op die rots te plakken.
Van een afstandje ziet het er wel gaaf uit, maar verder is daar niks te beleven. Ik ga een tijdje bij een soort terras, dat uitkijkt op de bergen, zitten. Even rust aan m’n kop. Tegen vieren ga ik weer richting rots. Ook hier werd ik weer tig keer gefotografeerd door locals. India flashback. Ze vroegen het wel steeds lief. Bij de laatste ronde kom ik een Engels koppel tegen, Jane & Paul. Hebben heel wat gereisd en geven wat tips voor Hsipaw, wat later deze reis ook op mijn planning staat. Paul, die als man wel tot bij de rots mag komen, zegt dat de Golden Rock hol klinkt. We concluderen dat het een grote papieren maché bol is. Leuke mensen waar ik tot zonsondergang mee heb staan kletsen. Toen snel wat foto’s maken en terug voor de laatste truck om zes uur. Daar had ik echt geluk mee, nadat ik instapte, vertrok hij, zes mensen achterlatend. Hoe die zijn thuisgekomen?
De mevrouw achter me zit opeens aan m’n haar en zegt dat ’t zo mooi is. Of ze het even op traditionele Birmese wijze mag doen? Haha, ik vind niks lekkerder dan dat iemand aan m’n haar zit. Resultaat is een mooie vlecht. Vrouwke helemaal blij. En ik stiekem ook. De weg naar beneden is zo mogelijk nog enger dan de heenweg. Het voelt alsof ik in een achtbaan zit zonder beugels. Later blijkt m’n hele rug bont en blauw te zijn.
Bij aankomst terug in het dorp gaan eten bij een restaurant waar medetoeristen zaten. Prima gegeten, kreeg er alleen onbedoeld een emmer bier bij, 640 ml voor 1,50 €. Morgen om elf uur de bus naar Mawlamyine, proberen daar die magische sunset te pakken.
allesannie 